Erna Skúladóttir

Erna Skúladóttir (f. 1983, Reykjavík, Ísland) rannsakar síbreytilegt samband manns og landslags. Í verkum sínum skoðar hún  oft tímann, jarðfræði og umbreytingar í umhverfinu og skjalfestir. Með ljóðrænu auga fangar hún hljóðlátt tungumál umhverfisins og hverfulleika þess. Erna vinnur með tíma á mælikvarða jökla og jarðfræði og sýnir hæga hreyfingu og umbreytingu íslensks landslags. Ljósmyndir hennar og innsetningar sýna samspil loftslagsbreytinga og náttúrusögu og hvetja áhorfendur til að staldra við og hugleiða umfang og umbreytingar náttúru sem hefur þróast í milljónir ára.

Í verkinu Yfirborð íhugar Erna Skúladóttir viðkæmni og síbreytileika jarðfræðilegs efnisleika og afhjúpar blekkinguna um stöðugleika landslagsins. Með því að vinna með óbrenndan leir og náttúruleg efni vísar hún til stöðugra umbreytinga sem eiga sér stað undir yfirborði þess sem virðist vera fast og öruggt. Með efnivið sem þornar, springur og brotnar niður með tímanum, krefja innsetningarnar áhorfandann um næmni gagnvart hægum, vart sýnilegum breytingum. Verk Ernu túlka jarðfræðileg ferli yfir í skúlptúr, og endurspegla hvernig tíminn virkar á bæði tilfinningalegum og vistfræðilegum skala.