Rhoda Ting (f. 1985, Ástralía) og Mikkel Bojesen (f. 1988, Danmörk) eru listamannatvíeyki með aðsetur í Kaupmannahöfn sem starfa á mörkum lista og vísinda. Þau beina athyglinni að virkni ómannlegra fyrirbæra og mögulegum framtíðarsviðsmyndum, og nýta lifandi lífverur og rannsóknarefni í skúlptúr- og gjörninga innsetningar. Með þverfaglegu samstarfi ögra þau mannmiðaðri frásögn og leggja til nýjar leiðir til samlífis. Í samstarfi við vísindamenn vinna þau með bakteríur, gró og aðrar lífverur til að gera ósýnileg ferli jarðar sýnileg. Með því að rækta lifandi kerfi í skúlptúrlegu samhengi beina þau sjónum að samvinnu milli tegunda og tímaskölum sem eru langt handan mannlegrar skynjunar.

Deep Time býður áhorfendum að stíga út úr þröngum ramma mannlegs tímaskyns og gera sýnilega jarðfræðilega tímaskala sem urðu til á undan mannkyninu og munu vara löngu eftir það. Með því að kynna þróunarsafn jarðarinnar setur verkið mannlega tilvist í samhengi sem smávægilegt augnablik í sögu plánetunnar. Áhrifin eru bæði auðmýkjandi og hugleiðandi – áhorfandinn neyðist til að sleppa tökum á hraða og flýti og taka í staðinn upp jarðfræðilegt þolgæði og heimsfræðilega íhugun.

Rhizome færir hins vegar smásjárlífið í brennidepil, þar sem áherslan er á samtvinnuð, ólínuleg og dreifð net svepparíkisins. Innsetningin, sem samanstendur af petrískálum með lifandi sveppum, virkar sem lifandi kerfi – hægt, ófyrirsjáanlegt samstarf á milli listar og lífvera. Með þessum hætti tileinkar tvíeykið sér bókstaflega hugmyndafræði „hægrar listar“: verkið þróast með tímanum, breytist ófyrirsjáanlega og hafnar sýningarlegum yfirborðsáhrifum. Verkefni þeirra ögra ekki aðeins athyglisgáfu áhorfandans heldur einnig skilningi hans á þróunar-, vistfræðilegum og fagurfræðilegum kerfum.

WAUHAUS is a Helsinki-based multidisciplinary arts collective. The collective’s works are situated between different genres of art and they take place at various venues, such as small black box theatres, urban sites, large stadiums, and the main stages of established theatre houses. The members of WAUHAUS are scenographer Laura Haapakangas, director Juni Klein, scenographer Samuli Laine, sound designer Jussi Matikainen, choreographer Jarkko Partanen, sound designer Heidi Soidinsalo, producer Minttu-Maria Jäävuori and managing director Julia Hovi.

In Some Unexpected Remnants, WAUHAUS examines the temporal and material legacy of waste. The video piece lingers over Vuosaarenhuippu, a former landfill transformed into recreational land, and an active waste center in Kuopio. Through this slow, observational approach, they meditate on the lifespans of materials that society attempts to forget- landfills that outlive us, matter that never fully disappears, offering quiet, lingering engagement with entropy and renewal. The performance-based origins of the video are evident in its choreography of machines and landscapes, emphasizing the entanglement of natural and artificial rhythms. Their piece becomes a poetic artifact of slow decay and adaptation, showing how waste, like memory and land, breathes and mutates in silence.